Bebekler ve çocuklar mastürbasyon yapabilir. Yaşamın erken dönemlerinde mastürbasyon sıklığı oldukça fazladır. Cinsel ilginin en yaygın olduğu dönemler okul öncesi ve ergenlik dönemi olmasına rağmen bebeklikte mastürbasyon ender olarak görülebilir. Özellikle 2 – 5 yaşları arasında yaygın bir olgu olarak kabul edilmektedir. Bu dönemde çocuklar cinsel organlarına ilgi duyarlar. Bu ilgi daha çok karşı cinse yöneliktir ve evcilik oyunlarında cinsel temalar işlerler, bu arada mastürbasyonu da deneyebilirler.
Çocuklar genital bölgelerini el ve bacak hareketleri veya nesneleri sürtmek sureti ile uyarabilir. Bezin sürtmesi, yatarken cinsel organların sürtünmesi hem bebeklere hem de çocuklara haz verebilir. Ama erkek çocuklarda pipi ile oynamak kızlarda ise sürtünmek daha yaygındır.
Anne-çocuk ilişkisi çok iyi değilse, çocuk enerjisini yeterince harcayamıyorsa, arkadaş ilişkileri bozuksa, evin içi gerginse, çocuk mutsuzsa ve çok yalnız kalıyorsa, sosyal etkinlikleri azsa, mastürbasyon davranışına ebeveynler sert tepki gösteriyor ve cezalandırıyorsa sık mastürbasyon yapabilir. Çünkü bu şekilde annenin ve babanın ilgisini üzerlerinde tutmuş olur.
Çocukların merak duygusundan ve cinsel organlarını keşfetme dürtülerinden dolayı, cinsel organları ile oynayarak kendilerini uyarmaları oldukça sık rastlanan bir durum olsa da; aileleri tedirgin eder. Hatta mastürbasyon aileler tarafından hastalık olarak değerlendirilir, kötü bir alışkanlık olarak kabul edilir ve yoğun bir endişe, korku ve kaygı yaşanır. Ancak bu endişe ile ailenin çocuğa yönelttiği suçlama ve korkutmalar bir çözüm sağlamayacağı gibi daha başka sorunlara da yol açabilir. Mastürbasyon devam ederse ebeveynlerin huzursuzluğu artar, çünkü sınırlarını tam oluşturamayan çocuk bunu her yerde yapmaya devam eder. Mastürbasyon davranışı görüldüğünde çocuğa kızmak doğru değildir çünkü çocuk için haz almak dikkat çeken gayet normal bir davranıştır. Ayrıca ailelerin ya da ebeveynlerin öne sürdüğü ayıp, yasak, günah ya da pis değildir, çünkü çocukların bu kavramları henüz tam gelişmemiştir. Bu nedenle çocuğa vaktinden evvel suçluluk ve günahkârlık hissettirmek veya cinsel organlara dair yanlış bir yargıya sebebiyet vermek ileride cinsel sorunların oluşmasına zemin hazırlayabilir.
Mastürbasyon için alınacak önlemler arasında çocuğun günlük yaşantılarındaki zevk kaynaklarının artırılması ve yalnızlıktan kurtarılarak aktif olarak oyunlara katılmasının sağlanması önemlidir. Çocuğun çeşitli sosyal faaliyetlere katılmasını sağlamanın yanında dikkatini ilgi duyduğu konulara çekmenin de çözüm sağlamada yararı fazladır. Ama mastürbasyon davranışını sergileyen bebek ise, sürtünmesini engelleyecek tedbirler alınabilir, yüz üstü yatırılır, yalnız kalmamasına dikkat edilebilir, uyuyana kadar yanında durulabilir ya da uyandığında yatağından hemen alınabilir, çok sıkı, dar ve naylon çamaşırlar giydirilmeyebilir ve mastürbasyon yaptığı anda dikkatini dağıtmak gerekebilir. Ayrıca ebeveynler cinsel organların mahrem yerler olduğunu ve herkesin arasında yapıldığında mastürbasyonun hoş durmadığını çocuklarına anlatmalıdırlar. Ayrıca başkalarının da görmemesi ve dokunmaması gerektiği söylenerek mahremiyet duygusu kazandırılmalıdırlar. Ama en önemlisi de hem çocuklarıyla aralarındaki ilişkiyi hem de kendi ilişkilerini, yukarıda saydığım noktalara dikkat ederek, tamir etmeleri gerekir.
